Beijing – Tianjin – Beidaihe

Na een dagje rust vlogen we er direct in. We bezochten eerst de tempel van de Hemel. Dit is een heel mooi park met allerlei soorten activiteiten. Zo was er een Chinees met een valse snor op muziek van en Xinjiang aan het dansen, enkele zangers, … Maar ook wij waren een attractie voor Chinezen! Soms subtiel, soms wat minder subtiel trokken de Chinezen foto’ s van ons. Zo stonden Dorien, Marlies en ik op het zogenaamd middelpunt van de aarde klaar om een foto te maken, toen er plots een wildvreemde Chinees voor ons kwam springen om samen met ons op de foto te kunnen staan.
Na enkelen uurtjes in het park rondgelopen te hebben, waren we wel wat moe. Dus besloten we om eventjes uit te rusten op het Tiananmen plein. Ook hier voelden we ons echte sterren. Chinezen die ons kwamen vragen voor een foto en ‘sangeyou’ zeggen om ons te bedanken. Het toppunt van al dat geks was toch wel dat ik plots een kind op mijn schoot kreeg. Het kind droeg niet eens een pamper, maar had wel een enorm gat in zijn broekje. Gelukkig zijn er geen ongelukjes gebeurd! :p Dat had pas echt het toppunt geweest!
Na twee dagen in Beijing te hebben rondgetoerd, was het tijd voor iets anders. Dus vertrokken Tom, Dorien, Marlies en ik naar Tianjin. Ook hier weer avontuur gegarandeerd! Aangekomen aan het station van Beijing was het nogal een geloop: we hadden nog maar 5 minuutjes over! Snel, snel iedereen voorbijsteken bij de metaaldetector (niemand die iets zei: Chinezen doen het zelf en daarbij zijn wij nog eens buitenlanders), lopen naar de gate....maar tevergeefs onze trein was al weg. Gelukkig is de service hier in China zeer goed. We konden zonder betalen ons ticket inruilen en een halfuurtje later op de trein stappen.
Tianjin is echt de moeite om eens te zien. Ook hier beleefden we tal van avonturen. Eerst was er het hotel: echt heel proper, maar de badkamer was gemaakt uit glas. Dus ik kon Marlies op het toilet zien zitten, hahaha! Er was ook een litlle Italy straat, echt mega gezellig. Omringd door koppeltjes (het was net de Chinese Valentijn), Chinezen die 5 verschillende soorten gerechten bestellen om van elkaar te kunnen proeven, genoten wij ieder van zijn eigen pasta of pizza: Heerlijk! En het laatste avontuur, de crème de la crème: we zijn op stap geweest. Het uitgaansleven is er helemaal anders dan in België. Alle Chinezen zitten aan een tafeltje met enorm veel drank op hun tafel (met alle gevolgen van dien), ze dansen maar weinig en moeten echt ge-entertaint worden door allerlei acts, het liefst met halfnaakt blanke vrouwen dansend onder de douche.
Na Tianjin plande we om naar Qingdao te gaan. Er was daar namelijk een bierfestival aan de gang en als Belg moesten we dat toch eens gezien hebben, maar er waren geen treintickets meer over. Dus moesten we een andere bestemming zoeken en het werd Beidaihe. Beidaihe is het Blankenberge van China. Honderden Chinezen met zwembandjes dobberend in de zee is wat je hier te zien krijgt. Voor we naar Beidaihe vertrokken hadden we geen hotel kunnen vinden, maar gelukkig stonden aan het station zelf tal van vrouwtjes die een hotel aanboden. Na met de eerste de beste een beetje gebabbeld te hebben zijn we met haar in de auto gestapt en naar het hotel gereden. Ik was wel erg ongerust, je weet maar nooit waar die Chinezen je gaan brengen! Gelukkig was er geen reden tot paniek. De taxi chauffeur bracht ons naar een okey hotel en niet te duur.
Vanuit Beidaihe vertrokken we met de bus op uitstap naar Shanhaiguan. Daar aangekomen hadden we onmiddellijk niet enkel de mooiste taxi te pakken (lees: een mobilletje), maar ook nog eens een 'taxichauffeur' die zijn regio kende. Hij bracht ons naar de mooiste plekjes van Shanhaiguan. Eerst beklommen we een stukje van de Lange Muur, nadien bezochten we een natuurpark om dan aan de zee te eindigen. Omdat foto's veel meer zeggen dan woorden, kunnen jullie voor een beter beeld bij de foto's kijken! :D
Enkele avonturen en een treinrit rijker kwamen we moe terug aan in het hostel in Beijing. Maar dit was voor ons niet genoeg! De volgende ochtend zouden we naar de Lange Muur vertrekken. Onuitputbaar zijn we zelf met de trappen tot de Lange Muur gestapt! Na een uurtje op de Muur te hebben gewandeld, foto's gemaakt, gezeten, was het tijd om naar beneden te gaan en van een lekker maaltijd te genieten. Teruggekomen in het hostel vonden we dat we een massage hadden verdiend. Daar lagen we dan met 4 naast elkaar. Met onze kleren nog aan begonnen ze ons te masseren: gezicht, haren, oren, benen, armen, rug... niets werd vergeten. Het was wel redelijk hard en soms wat pijnlijk bijgevolg. Toen ze ons hele lichaam met kleren aan hadden gemasseerd vroegen ze of we met olie gemasseerd wilde worden. We hebben dan maar toegestemd, wel 40yuan extra! Na de olie kwam het ergste: ze begonnen ons te masseren met een soort hoorn (in het Chinees: guashua), echt MEGA pijnlijk!!!! Precies of ze ons vel eraf wilde schuren. Het resultaat was dat we alle drie met mega paarse vlekken op onze rug zaten!
De volgende dag vertrok Tom al naar Nanjing, dus bleven we met de meisjes over. We hebben het wel wat rustiger aan gedaan. We zijn naar het centrum geweest waar ik twee jaar geleden vrijwilligerswerk gedaan had. Ik was er aangenaam verrast, sommigen herkende mij nog wisten mijn naam en zelfs dat ik van België kwam. We zijn gaan shoppen. En als kers op de taart, jaja dit mag je letterlijk nemen, zijn we een pateke gaan eten! Echt girls-stuff! :p
Na iets langer dan een weekje Beijing was het tijd voor mij om naar Nanjing te vertrekken. Zenuwen gegarandeerd! Dit avontuur zullen jullie kunnen lezen in de volgende blogs!
Liefs, Yoana